Novruzzadə Mehrin Etibar qızı

Novruzzadə Mehrin Etibar qızı 21 yanvar 1999-cu ildə İsmayıllı şəhərində dünyaya göz açıb. O uşaqlıqda sakit, sözəbaxan, musiqiyə həvəskar bir uşaq olub. Mahnı oxumağa, rəqs eləməyə, şəkil çəkməyə çox həvəskar idi. Tərbiyə aldığı uşaq bağçanın  bütün tədbirlərində fəal iştirak edirdi. Uşaqlıqda  həmişə  qələmi mikrofon əvəzi tutub mahnı oxuyardı. Qardaşının karandaşlarını gizlicə götürüb rəsmlər çəkərdi.

Mehrinə məktəbə qədər yazıb oxumağı Xədicə nənəsi və bağça müəllimi Məhəbbət xanım öyrətmişdi.

Rəsm müəllimi Əlixan  Soltanov ona dərs dediyi illərdə onda rəsmə maraq yaratmış, istedadın aşkara çıxartmışdır.

Mehrin təhsilə ilk qədəmlərini İsmayıllı şəhər 1 saylı tam orta məktəbdə atıb. Hazırda İsmayıllı şəhər 2 saylı tam orta məktəbin şagirdidir. Dərslərini yaxşı oxuyur və daha çox çalışır. Ən çox  fizika və riyaziyyat fənnlərini  sevir.

Məktəbdə keçirilən Yeni il tədbirlərində, Novruz şənliyində, bilik yarışmalarında aparıcı və ya iştirakçı kimi fəaldır. Çoxlu rəsm və inşa yazı müsabiqələrində, olimpiadalarda fəal iştirak edb. Həyatımda  ən maraqlı və uğurlu gün 5 may 2010-cu ildə “Vergi uşaqların gözü ilə” adlı ilk resm müsabiqəsində yer tutduğum gün idi. 25 fevral 2011-ci ildə “Xocalı əsrin faciəsidir”, 25 iyun 2012-ci ildə “Silahlı qüvvələr günü” rəsm müsabiqələrində, 1 iyun 2012-ci ildə və 23 may 2013-cü illərdə “Fövqəladə hallar uşaqların gözü ilə” ümumrespublika yaradıcılıq müsabiqələrində, 1 may 2011-ci ildə riyaziyyat, 31 may 2012-ci ildə Azərbaycan tarixi və 31 may 2013-cü ildə xarici dil fənni üzrə olimpiadalarda iştirak edib uğur qazandığına görə dəfələrlə diplom və fəxri fərmanlarla mükafatlandırlıb.

Mehrin təsviri incəsənətdə uğur qazanmağına görə rəsm müəllimi Əlixan müəllimə və yaradıcılıq müəllimim Xalıq Xalıqova borclu olduğunu deyir və onlara çox təşəkkur edir.

Mehrinin fəaliyyəti barədə İsmayıllı qəzetində “Mehrinin arzusu”, “İstedadlar sorağında” başlığı altında məqalələr də dərc edilib.

Mehrin: “ - Mənim bu sahəni seçməyim sadəcə gələcək xəyallarım, arzularım və Azərbaycana layiqli bir övlad olmaq istəyim oldu. Əlbəttə ki ailəm olmasaydı  heç vaxt heç nə bacarmazdım. Mən dünyanın ən məhşur memarı Odile Dekə bənzəmək istərdim və hətta ondan daha çox bacarıqlı olmaq istərdim.

Gələcəkdə memar olmaq istəyirəm. Məşhur memar olub dünyada yenilik yaradacaq binalar ucaltsam özümü xoşbəxt hiss ederdim.

Asudə vaxtlarımda rəsm çəkməyi, piano çalmağı, musiqiyə qulaq asmağı, kitab oxumağı, mahnı oxumağı  çox sevirəm.

Bu gün üçün ən böyük arzum ilk növbədə ali təhsil almaq, təhsilimi xaricdə dəvam etdirib, sənətimə daha da mükəmməl yiyələnib uğur qazanmaqdır.”